اهمیت بیان و نگارش در ارتباط با جایگاه شغلی را توصیح دهید. |
بنابر اين براي کارمندان و كارشناسان سازمان و به ويژه شاغلين در بخش ستادی، نياز به دانستن «فنون بيان و نگارش» در حدّی مُتعارف و به میزانی که آنها را در «سخنگفتن با دیگران»، «توجیه ارباب رجوع»، «نامهنگاري خوب و پاكيزه» و «گزارشنویسی» توانمند سازد، يك «نياز اساسي» به شمار ميرود و براي رسيدن به اين هدف اساسی، آشنايي و تسلُّط بر «پایههای اساسي نگارش و اصول دستور زبان فارسي» بسيار راهگُشا و کارساز خواهد بود. کارمندان و کارشناسان در هر جایگاه شغلی که باشند هر سخنی را بر زبان نمیآورند و همواره نگاهی به ردهی شغلی خود دارند و یاد میگیرند که چگونه سخن بگویند و نامه یا گزارش و . . . بنویسند:
افزون بر مطالعه و خواندن کتاب، روزنامه، مجله و ... که به آنها اشاره گردید، یکی از بهترين راهکارها برای افزایش کیفیّت «بيان» و «نگارش» در همهی افراد این است كه همواره بکوشیم تا «آثـار بزرگ ادبي» را بخوانيم. «لونينگوس» ميگويـد: «اثـر بُزرگ ادبـي، آن است كـه نه يكبـار، بلكه به تکرار خـواننده را به هيجان بیـاورد». خوشبختانه در «زبان شیرین فارسي» بيشتر و بهتـر از همهي زبـانهاي ديگر دنیـا، «اثر بزرگ ادبي» يافت ميشود و از اين نظر، هيچ كمبودي نداريم.
حال به این سوال توجه کنید که آیا هر یک از کارکنان میتوانند در مقام خود هم گزارشگر باشند و هم گزارشگیر؟برای پاسخ به این سوال ابتدا بر روی آیکون فراسا در فلش زیر کلیک نمایید.